Sin cityயும் நான் கடவுளும்

Views

படத்தின் இறுதிக் காட்சி முடிந்து கார்ட் போட ஆரம்பித்ததும், திரும்பவும் முதல் காட்சியிலிருந்து பார்க்கத் தூண்டிய முதல் படம் சின் சிட்டி தான் என்று நினைக்கிறேன். உண்மையிலேயே எனக்கு வன்முறையைப் பார்த்து பயமில்லை. அருவருப்பு தான் என்று இந்தப் படத்தைப் பார்த்த பிறகு தான் புரிந்தது. படம் முழுக்க அவ்வளவு ரசனைக்குரிய வன்முறை.

இதன் திரைக்கதையில் பயன்படுத்தி இருக்கும் உத்தியை, Occurance of the same event என்று சொல்வதா, life cycle என்பதா என்று புரியவில்லை. (திருமலையில் மாமனாரைப் பார்த்து விஜய் சொல்லும் 'டேய்.. வாழ்கை ஒரு வட்டம்டா. மேல இருக்குறவன் கீழ வருவான்' அல்ல. ஓம் ஷாந்தி ஓமில் ஷாருக் சொல்லும் தொடங்கிய இடத்திற்கு திரும்ப வரும் வாழ்கை வட்டம்)

கதை மொத்தம் (ஒன்றுக்கொன்று சம்மந்தப்பட்ட, ஆனால் ஒன்றை ஒன்று பாதிக்காத) நான்கு ட்ராக்களில் பயனிக்கிறது.

1) உலகை ரட்சிக்க வந்ததாக எண்ணும் ஒரு தொடர் கொலைகாரனின் ஒரு நிமிடக் காதல்.

2) ஒரு நேர்மையான போலீஸ் கிழவருக்கும் அவரால் காப்பாற்றப்பட்ட, காப்பாற்றப்படும் குழந்தைக்குமான காதல்.

3) சந்தித்து சில மணி நேரங்களேயான காதலிக்காக பல கொலைகள் செய்து விட்டு, இறுதியில் உயிரிழக்கும் ஒரு மனப்பிறழ்வடைந்தவனின் காதல்.

4) உலகைப் பற்றி அதிகமாகக் கவலை கொள்ளும் ஒருவனின் இரு காதல்கள்(ஒரே நேரத்தில்). அதில் ஒருவரான விலை மாதுக்கள் தலைவி, அவன் உதவியுடன் தங்களைப் பாதுகாக்கப் போராடி வெல்லும் ஒரு விருவிருப்பான கதை.

1) உலகை ரட்சிக்க வந்ததாக எண்ணும் ஒரு தொடர் கொலைகாரனின் மற்றொரு நிமிடக் காதல்.

நான் கடவுள் படத்தின் க்ளைமாக்ஸ் தான் sin city பட ஆரம்பக் காட்சியும் க்ளைமாக்ஸும்.

முதல் காட்சியில் வரும் பெயரற்ற கதாபாத்திரம்(Pearl harbour புகழ் Josh harnett) பார்ட்டியின் போது தனியாக ஒதுங்கும் ஒரு பெண்ணிடம், சிகரெட் கொடுத்து அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டு, அவளுக்காகவே அந்த பார்ட்டிக்கு வந்ததாக சொல்கிறார். 'நீ எதிலிருந்தோ ஓடிக் கொண்டிருந்தாய். இப்போது அதை எதிர்கொள்ளத் தயாராகி விட்டாய். ஆனால் தனியாக அதை எதிர்கொள்ள நீ விரும்பவில்லை' என்கிறார்.

ஆம் என்று சொல்லும் அவளிடம் தன் காதலை சொல்லி அணைத்து முத்தமிட்டபடியே அவளைத் துரத்திய அந்த ஒன்றிலிருந்து விடுவிக்கிறார். அதாவது சுட்டுக் கொன்று விடுகிறார்(வாழவே முடியாதவர்களுக்கு நான் தரும் வரம் மரணம்)

இறுதிக் காட்சியில் தனது நண்பர்களுக்கு(நான்காவது ட்ராக்கில்) துரோகம் செய்த ஒரு பெண்ணிடம் முன் போலவே ஜோஷ், சிகரெட்டுடன் அறிமுகப்படுத்திக் கொள்வதுடன் படம் நிறைவடைகிறது(வாழவே கூடாதவர்களுக்கு நான் தரும் மரணம் தண்டனை)

**********

பலராலும் வெறுக்கப்படும் தோற்றமுடைய அதிபலசாலி மார்வ் (இவரை வேறு எந்தப் படத்திலும் பார்த்ததில்லை அல்லது அடையாளம் காண முடியவில்லை), அவரை விரும்புவதாக சொல்லும் கோல்டி என்ற பெண்ணுடன் தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் போது, அவள் கொலை செய்யப் படுகிறாள். அவரைத் துரத்தும் காவல் துறையிடமிருந்து தப்பும் மார்வ், தன்னைக் கொல்ல முயல்பவன் மூலம், படிப்படியாக கோல்டியைக் கொன்றவனை அடைகிறார்.

ஹாரி பாட்டருக்கும், எமினெமுக்கும் பிறந்தது போல் தோற்றமளிக்கும் கெவின் என்ற அந்த கொலையாளி மார்வைத் தாக்கி, மனித தலைகளால் அலங்கரிக்கப் பட்ட அறையில் சிறைப்படுத்தி விடுகிறான். அவன் மனித உடல்களைத் தின்பவன் என்று சிறையில் அவருடன் அடைக்கப் பட்டிருக்கும் அவனுடைய பரோல் அதிகாரிச்சி மூலம் தெரிந்து கொள்கிறார் மார்வ். அவனில்லாத சமயம் அங்கிருந்து தப்புகிறார்.

மறுபடியும், ஆயுதங்கள் சகிதம் கொலைகாரன் இருப்பிடத்துக்கு சென்று, அவனையும் அவனை ஆதரித்த பாதிரியாரையும் கொல்கிறார். அடுத்த நாள் மார்வ் அவருக்கு அளிக்கப் படும் மரண தண்டனையை அலட்சியமாக ஏற்றுக் கொண்டு சாகிறார்.

கெவினை மார்வ் கொல்லும் விதம் அழகாக ஃப்ளூரசண்ட் வெள்ளை நிறத்தில் நிழலாகக் காட்டப்படாமல், அப்படியே காட்டப்பட்டிருந்தால் வாந்தியில் தியேட்டரே நாறியிருக்கும். (நான் யாரையாவது கொலை செய்ய நேர்ந்தால் நிச்சயம் இப்படித் தான் செய்வேன்)

மார்வ் கெவினின் முழங்கை வரை கைகளையும், முழங்கால் வரை கால்களையும் வெட்டி விட்டு, அவனை 'உயிருடன்' அவன் வளர்க்கும் நாயால் சாப்பிட வைக்கிறார். அவனும் புன்னகை மாறாமல் சிறு அலறல் கூட இல்லாமல் அவனுடன் உரையாடும் மார்வை கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டே இரு(ற)க்கிறான். (இந்தக் காட்சியை பேரரசு இயக்கியிருந்தால் எப்படி இருக்கும் என்று தயவுசெய்து நினைத்துப் பார்த்து விடாதீர்கள்)

நாய் மிச்சம் வைக்கும் கெவினின் தலையை எடுத்துக் கொண்டு அவனை ஆதரித்த பாதிரியாரிடம் பல காவல்களையும் கடந்து செல்கிறார். பாதிரியார் சொல்கிறான், 'நர மாமிசம் உண்பது அவனை வெண்ணிற ஒளியால் நிரப்பியது. கடவுளுக்கு வெகு அருகில் அவனைக் கொண்டு சென்றது. அவன் உண்பது அவர்கள் உடலை மட்டுமல்ல. ஆத்மாக்களையும் தான். அவன் கொல்வது யாராலும் கண்டுகொள்ளப்படாத விலை மாதுக்களை மட்டுமே.'

ஸ்டைலாக புகைத்தபடியே அவன் சொல்லும் கதையைக் கேட்டு விட்டு மார்வ் அவன் கழுத்தை ரம்பத்தால் அறுத்துக் கொன்று கொண்டிருக்கும் போது, காவலாளிகளிடம் சிக்கி சிறைச்சாலை செல்கிறார் (வேலை முடிந்து விட்டதால், அவருக்கு தப்பும் எண்ணமும் இல்லை)

கெவின் என்ற அந்தக் கொலைகாரனை நான் கடவுள் ருத்ரனோடு ஒப்பிடுவதற்கு ஒரே காரணம் அவனும் கடவுள் பெயரால் நர மாமிசம் உண்பவன் என்பது மட்டுமே! மற்ற படி அதி பலசாலி மார்வையே வீழ்த்தி விடுமளவு சூப்பர் ஹீரோவாக சித்தரிக்கப் பட்டிருப்பதாலோ, இறுதி வரை அவன் வாயைத் திறந்து ஒரு வார்த்தை கூட பேசுவதில்லை என்பதாலோ அல்ல.

பின் எச்சரிக்கை: சின் சிட்டியின் சில காட்சிகள் பார்க்கும் போது எனக்கு நான் கடவுளின் ஞாபகம் வந்ததே இந்த இடுகைக்கான காரணம். அந்த சில காட்சிகளை மட்டும் உங்களோடு பகிர்ந்திருக்கிறேன். ஏதாவது தப்பு இருந்தால் மன்னித்து விட்டு விடுங்கள். அத விட்டுட்டு நாகரிகக் கோமாளி, நாகரிகமில்லாத காவாளினு பின்னூட்டிடாதீங்கப்பு.